Tofino (2)
Door: Nel
Blijf op de hoogte en volg Nel
08 Juni 2014 | Canada, Tofino
Vanmorgen toen we wakker werden hing er een dikke mist boven de baai, zouden we wel de zee op kunnen om walvissen te gaan zien?
Na een paar uur trok de mist gelukkig op en begon de zon door te breken. Rond de middag was het mooi weer en konden we instappen volgens plan.
Met een man of 10 in een klein bootje ging het als een speer over de golven, hops, hops, hops. Of de boot steeds op een rots bonkte. Een wonder dat niemand zeeziek werd. Als eerste zagen we een Amerikaanse adelaar. we voeren langs een aantal eilanden waar er wel 200 langs de kust van de Pacific liggen om wilde dieren te spotten maar er was geen beer, hert of wolf te zien terwijl die er de dagen er voor er wel gezien waren.
De lucht betrok en de zon verdween en na een uur varen , kwam er bericht over de radio dat er een haai gezien zou zijn. Die hebben we echt niet gezien, die blijft ook onder water, dat zou heel bijzonder geweest zijn.
Nog wat later zouden er twee grijze walvissen gezien zijn en na goed kijken zagen we inderdaad kleine fonteintjes en konden we ze volgen in een rustig tempo.
Op een gegeven moment kwamen ze ook meer aan de oppervlakte, het bleken er zelfs drie te zijn. Wat een gigantische dieren, zeker een metertje of tien lang.
Foto's maken is bijna onmogelijk, ze hadden een behoorlijke snelheid en ze kunnen tot wel 10 minuten onder water blijven. Je weet ook niet precies wanneer en waar en voor hoever ze boven water komen. Geen foto's dus maar ze wel duidelijk gezien gedurende zeker een half uur.
We hadden gekozen voor een dicht bootje maar je kon ook naar buiten. Jan wilde toch wel een foto maken maar kreeg een golfje water over zich heen. We hadden meerdere lagen kleding over elkaar heen aan getrokken tegen de kou en daardoor was hij ook niet doornat geworden.
Die walvissen schijnen allemaal een verschillende pigmenttekening op hun huid te hebben, de stuurman wist precies te vertellen welke er al eerder gespot waren en welke nieuw was.
Nadat we ze uit het oog verloren waren, ging het verder in ruig tempo. Op een rotseiland lag een hele kolonie zeeleeuwen van een groot soort. Het stonk er geweldig en sommigen waren luidruchtig ruzie aan het maken. Anderen lagen onverstoorbaar te slapen.
Op nog een ander eiland zagen we havenzeehonden en in het water zeeotters.
Daarna ging het weer richting Tofino en zagen we nog een paar adelaars en hun nest.
Na tweeënhalf uur kwamen weer op de plaats van vertrek aan. Wat een geweldige ervaring.
Morgen vertrekken we hier weer, dezelfde weg terug als we gekomen zijn (er is geen andere weg) naar Vancouver.
Na een paar uur trok de mist gelukkig op en begon de zon door te breken. Rond de middag was het mooi weer en konden we instappen volgens plan.
Met een man of 10 in een klein bootje ging het als een speer over de golven, hops, hops, hops. Of de boot steeds op een rots bonkte. Een wonder dat niemand zeeziek werd. Als eerste zagen we een Amerikaanse adelaar. we voeren langs een aantal eilanden waar er wel 200 langs de kust van de Pacific liggen om wilde dieren te spotten maar er was geen beer, hert of wolf te zien terwijl die er de dagen er voor er wel gezien waren.
De lucht betrok en de zon verdween en na een uur varen , kwam er bericht over de radio dat er een haai gezien zou zijn. Die hebben we echt niet gezien, die blijft ook onder water, dat zou heel bijzonder geweest zijn.
Nog wat later zouden er twee grijze walvissen gezien zijn en na goed kijken zagen we inderdaad kleine fonteintjes en konden we ze volgen in een rustig tempo.
Op een gegeven moment kwamen ze ook meer aan de oppervlakte, het bleken er zelfs drie te zijn. Wat een gigantische dieren, zeker een metertje of tien lang.
Foto's maken is bijna onmogelijk, ze hadden een behoorlijke snelheid en ze kunnen tot wel 10 minuten onder water blijven. Je weet ook niet precies wanneer en waar en voor hoever ze boven water komen. Geen foto's dus maar ze wel duidelijk gezien gedurende zeker een half uur.
We hadden gekozen voor een dicht bootje maar je kon ook naar buiten. Jan wilde toch wel een foto maken maar kreeg een golfje water over zich heen. We hadden meerdere lagen kleding over elkaar heen aan getrokken tegen de kou en daardoor was hij ook niet doornat geworden.
Die walvissen schijnen allemaal een verschillende pigmenttekening op hun huid te hebben, de stuurman wist precies te vertellen welke er al eerder gespot waren en welke nieuw was.
Nadat we ze uit het oog verloren waren, ging het verder in ruig tempo. Op een rotseiland lag een hele kolonie zeeleeuwen van een groot soort. Het stonk er geweldig en sommigen waren luidruchtig ruzie aan het maken. Anderen lagen onverstoorbaar te slapen.
Op nog een ander eiland zagen we havenzeehonden en in het water zeeotters.
Daarna ging het weer richting Tofino en zagen we nog een paar adelaars en hun nest.
Na tweeënhalf uur kwamen weer op de plaats van vertrek aan. Wat een geweldige ervaring.
Morgen vertrekken we hier weer, dezelfde weg terug als we gekomen zijn (er is geen andere weg) naar Vancouver.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
