Whistler

Om 10.00 uur vanmorgen uit Kamloops vertrokken. Na een half uur rijden al een stop gemaakt om het adembenemende landschap in ons op te nemen. Heuvels, dun begroeid met gras en lage struiken die lijken op lavendel met daar tussen het Kamloops Lake.

Verder richting Whistler werden de bergen weer wat hoger en doorsneden met diepe canyons waar een rivier door stroomde. Soms voor het ravijn nog een terras van grasland waar koeien of paarden op liepen. Het leek allemaal nog al droog want er werd overal beregend.

Hier en daar zagen we iets van bewoning midden in de wildernis. Soms waren dat een paar huizen bij elkaar in een dorp maar ook vaak één of twee huizen op korte afstand van elkaar. Last van de buren zullen ze niet hebben. In eerste instantie dachten we dat de bergen hoger werden maar die waren slechts 3 a 4 honderd meter hoog, de ravijnen waren zo diep waardoor de bergen hoger leken. Alsof er een scheur in de aarde is gekomen en een stuk naar beneden is gevallen.

Na anderhalf uur rijden kwamen we echt in wat hoger gebied met naaldbomen begroeid. Ook zagen we weer bergtoppen met sneeuw.

Ook rond Whistler ligt nog wat sneeuw op de bergen maar skieën kan echt niet meer. De skilift wordt nu gebruikt door mountainbikers, die met hun fiets omhoog gebracht worden en dan de berg af komen crossen. Niet een paar maar heel veel, ze staan in een lange rij te wachten tot ze met de lift omhoog kunnen.

Blijkbaar is ook het asfalteringsseizoen aangebroken, we hebben een keer of vier oponthoud gehad en dan niet van 5 minuten maar minstens een kwartier. Ze doen hier Km's tegelijk. Voorop een machine die de oude laag verwijderd, dan een veegmachine, dan een teermachine en vervolgens de asfalteringsmachine. Vervolgens een aantal walsen en weer veegmachines en tussen door nog grote vrachtwagens met asfalt wat aangevoerd moet worden.
Automatische verkeerslichten zoals bij ons, die na een aantal minuten weer op groen springen, kennen ze hier blijkbaar niet. Hier staat aan het begin en het einde van de werkzaamheden een persoon met een bord, slow op de ene en stop op de andere kant. Die wordt als het zo uitkomt om gedraaid en dat duurt wel eens even.

Om 17.00 uur waren we dan toch in Whistler aan gekomen. Chique kamers met kitchenette en bubbelbad, wow.
Whistler is een heel toeristisch dorp, waar nog duidelijk wordt geprofiteerd van de Olympische winterspelen van 2010.

Morgen reizen we af naar Vancouver Island.